Анкета за промовирање на образование за одржливост - Резултати

Образованието за одржливост се справува со прашања како што се климатските промени, одржливиот транспорт, зачувувањето на културното наследство и се повеќе е застапено во образовните политики и активности на национално ниво и ниво на ЕУ.

Препораката на Советот за 2022 година го поттикнува вклучувањето на „учење за зелена транзиција и одржлив развој како една од приоритетните области во политиките и програмите за образование и обука.“ 

GreenComp, европската рамка за компетенции за одржливост, има за цел да ги опреми и едукаторите и учениците со знаења, вештини и ставови потребни за да се живее поодржливо преку менување на моделите на потрошувачка и производство, со прифаќање на поздрави животни стилови и придонесување за поодржлива економија и општество.

Истражувањето собра 863 одговори од посетителите на платформата, од кои повеќето беа наставници од основните и средните училишта во Италија, Шпанија, Турција и Романија.

Која од следниве точки најдобро ја опишува вашата улога?

1. Воспитувач/ка - предучилишно образование
2. Наставник/наставничка - основно образование
3. Професор/ка - средно образование
4. Професор/ка – стручно образование
5. Директор/ка на училиште
6. Национален, регионален или локален орган
7. Едукатор/обучувач на наставници
8. Креатор на образовни политики
9. Родител
10. Стручен соработник во училиштето (на пр. библиотекар/ка во училиштето, советник за професионална ориентација)
11. Надворешен практичар (во посета на училишта)
12. Друг професионалец/засегната страна од образовниот сектор

1 –  До кој степен се согласувате или не се согласувате со следните изјави во врска со образованието за одржливост во вашето училиште или училиште што го познавате?

Значително мнозинство од испитаниците сметаат дека образованието за одржливост негува вредности како што се одговорност, раководење и издржливост (88%) и се занимава со прашања надвор од климатските промени (81%). Најголем дел се согласија дека образованието за одржливост го поттикнува ангажманот и соработката на заедницата (79%) и промовира дискусии за социјална правда и еднаквост (78%).

За повеќето испитаници, образованието за одржливост е интегрирано во воннаставните активности и проекти (75%), наставната програма (61%, главно на интердисциплинарен начин) и планот за развој на училиштето (74%). Сепак, значителен дел од испитаниците (45%) сметаат дека тоа е несоодветно или неефикасно опфатено во лекциите.

A. Целосно се согласувам / B. Се согласувам / C. Ниту се согласувам ниту не се согласувам / D. Не се согласувам / E. Целосно не се согласувам / F. Не знам

Образование за одржливост…

1. ...веќе е составен дел од наставната програма.
2. ...е интегриран во воннаставни активности и проекти.
3. ...е дел од развојниот план и визијата на училиштето за иднината.
4. ...е несоодветно или неефикасно опфатено во лекциите.
5. ...се предава на меѓунаставен начин.
6. ...промовира дискусии за социјална правда и еднаквост.
7. ...се справува со глобалните предизвици вон климатските промени (на пр. социјална нееднаквост или безбедност на храна).
8. ...негува вредности како што се одговорност, раководење и издржливост.
9. ...ја поттикнува соработката со локалната заедница.

2 – Размислувајќи за вашето училиште или училиште што го познавате, изберете ги сите опции што ги нуди училиштето за промовирање на одржливост преку наставната програма и воннаставните активности.

Главните начини на кои одржливоста е вклучена во наставната програма и воннаставните активности се преку екскурзии и активности на отворено поврзани со зачувување и одржливост на животната средина (73%). Проектите и задачите по различни предмети (71%) и/или интердисциплинарната интеграција (51%) се други популарни начини.

Училиштата на испитаниците, исто така, имаат клубови или активности за едукација за животна средина предводени од наставници (47%) или гостински предавања или работилници од експерти за одржливост (45%). Двата најмалку пријавени начини се иницијативи или клубови предводени од ученици (24%) и проценка на компетенцијата за одржливост на учениците (15%).

1. Екскурзии или активности на отворено поврзани со зачувување и одржливост на животната средина.
2. Проекти или задачи кои се фокусираат на прашања за одржливост низ различни теми.
3. Инкорпорирање на елементи од природни науки, социјални студии, економија и други предмети.
4. Клубови или активности за едукација за животна средина предводени од наставници.
5. Гостински предавања или работилници од експерти за одржливост.
6. Номиниран наставник/работна група која ги координира прашањата за одржливост.
7. Можности за општествено корисна работа или волонтирање поврзани со одржливост.
8. Наменети курсеви за одржливост или модули интегрирани во наставната програма.
9. Иницијативи или клубови предводени од ученици кои се занимаваат со локални или глобални прашања за одржливост.
10. Проценка на компетенциите за одржливост на учениците (на пр. врз основа на GreenComp).

3 – Размислувајќи за вашето училиште или училиште што го знаете, изберете ги сите мерки за одржливост што ги има спроведено.

Во однос на мерките за одржливост што се спроведуваат во училиштата, истражувањето откри дека најистакнати се рециклирањето (83%), садењето дрвја (54%) и градините во заедницата или други иницијативи за зелени површини (52%). Дополнително, умерено се користеа мерки како што се намалување на пластиката за еднократна употреба, соработка со локални еколошки организации или бизниси и промовирање на одржливост преку работните групи/совети на наставници и/или ученици (одговорите се движат од 35% до 44%).

Помалку чести мерки што ги избраа училиштата беа опциите/кампањите за одржлив транспорт (30%), проектите за заштеда на енергија (28%) и опциите за одржлива храна во училишната кафетерија (28%).

1. Рециклирање на хартија, пластика, стакло и други материјали.
2. Проекти за садење дрвја, конзервација на дивината или пошумување.
3. Иницијативи за локални градини или зелени иницијативи.
4. Намалување на пластиката за еднократна употреба на кампусот.
5. Партнерства со локални еколошки организации или бизниси.
6. Работна група/совет на наставници и/или ученици за промовирање на одржливост.
7. Информирање и ангажирање на родителите во врска со одржливоста.
8. Иницијативи за компостирање на отпадоци од храна.
9. Опции/кампањи за одржлив транспорт за учениците и персоналот (на пр. велосипедизам, пешачење).
10. Проекти или програми за зачувување на енергијата, на пр. нето нула планови.
11. Одржливи опции за храна во училишната кафетерија, на пр. органски или локално произведени

4 – Според вас, кои се главните предизвици кои влијаат на наставата за одржливост во училиштата?

Одговорите од истражувањето покажуваат дека главните предизвици кои влијаат на наставата за одржливост во училиштата се недостатокот на време (54%), давањето приоритет на другите академски предмети пред образованието за одржливост (50%) и недоволното водство или соодветни ресурси за настава (38%).

Недоволната поддршка од раководството на училиштето (15%), предрасудите и пред-концепциите на наставниците (14%) и недостатокот на доверба во одржливоста на наставата (11%) беа посочени како предизвици од многу помалку испитаници.

1. Недоволно време.
2. Приоритизирање на други академски предмети пред образованието за одржливост.
3. Недоволно упатување или соодветни наставни ресурси.
4. Незаинтересираност на наставниците.
5. Недостаток на иницијално образование на наставниците за теми за одржливост.
6. Недостаток на формално барање за предавање на одржливост.
7. Недостаток на можности за професионален развој за наставниците на теми за одржливост.
8. Тешкотии во оценувањето на компетенциите за одржливост на учениците.
9. Предрасудите и стереотипите на родителите.
10. Недостаток на соработка и партнерства со надворешни организации/експерти.
11. Неконзистентна или недоволна поддршка од раководството на училиштето.
12. Предрасудите и стереотипите на наставниците.
13. Недостаток на доверба во предавањето концепти и теми за одржливост.

5 – Според вас, кои стратегии можат најдобро да помогнат да се направи образованието за одржливост поефективно?

Во однос на стратегиите за да се направи образованието за одржливост поефективно, одговорите укажуваат на претпочитање практични активности (54%) и екскурзии и волонтирање на еколошки локации (51%). По нив следи соработка со членовите/организациите на локалната заедница и обезбедување ресурси и поддршка за наставниците да ја интегрираат одржливоста во нивните наставни планови (и двете 43%).

Дебатите, образовните апликации/софтвер и виртуелните симулации беа најмалку спомнати како ефективни стратегии (одговорите се движат од 9% до 15%).

1. Практични активности како градинарство, рециклирање или енергетски проекти.
2. Теренски патувања или волонтерска работа на еколошки локации или организации фокусирани на одржливост.
3. Соработка со членови на локалната заедница или организации за иницијативи за одржливост.
4. Ресурси и поддршка за наставниците да ја интегрираат одржливоста во нивните планови за часови.
5. Истражувачки/научни проекти со ученици за решавање на реални локални проблеми со одржливоста.
6. Интердисциплинарни курсеви специјално фокусирани на одржливост.
7. Професионален развој за наставници на теми за одржливост.
8. Виртуелни размени (на пр. еТвининг проекти) со ученици од различни земји.
9. Организирање дебати за дискусија и предлагање решенија за политички прашања поврзани со одржливост.
10. Користење образовни апликации или софтвер кои се фокусираат на образованието за одржливост
11. Виртуелни симулации или интерактивни искуства за учење користејќи онлајн платформи и алатки.

Главни заклучоци

Истражувањето открива силна поддршка за образованието за одржливост. Тоа не само што ги поттикнува вредностите како што се одговорноста, раководењето и издржливоста, туку и поттикнува поширока акција надвор од справувањето со климатските промени. Како такво има клучна улога во зајакнувањето на развојот на еколошки свесни граѓани.

Дополнително, акцентот на ангажманот на заедницата, меѓунаставната интеграција и вклучувањето на одржливоста во плановите за развој на училиштата покажува дека училиштата имаат холистички пристап кон вградување на принципите за одржливост во образовните практики.

Образованието за одржливост може да поддржи мултидисциплинарни пристапи кои вклучуваат теренски посети и работа на проекти. Училиштата на испитаниците поттикнуваат рециклирање, садење дрвја, иницијативи за зелени површини и до одреден степен, намалување на употребата на пластика.

Сепак, постојат одредени слабости и предизвици како што се несоодветно или неефикасно покривање на темата во лекциите, временски ограничувања, конкурентни академски приоритети и недостаток на водство и ресурси. Развивањето на компетенциите наведени во GreenComp може да се постигне со справување со овие предизвици и зајакнување на идентификуваните ефективни стратегии.