PISA değerlendirmelerinde özellikle öğrencilerin okuryazarlık, matematik ve fen bilimleri alanlarında öğrendikleri bilgileri sınıf içinde ve dışında çeşitli durumlarda ne kadar iyi uygulayabildikleri incelenmektedir. Bu değerlendirmelere ilişkin analizler, dijital çağda değişen eğitimle birlikte sınıfta teknoloji kullanımına yönelik kasıtlı ve bağlama özgü bir yaklaşımın gerekli olduğuna işaret etmektedir.

Çalışma, dijital kaynakların eğitim veya eğlence gibi farklı amaçlarla kullanılmasının eğitim çıktıları üzerindeki etkisini araştırmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgular, bu kaynakların öğrenme amaçlı olarak makul düzeyde kullanımının performansı artırdığı, yoğun biçimde kullanımının ise daha düşük performansa yol açtığı yönündedir. Sonuçlar ayrıca teknoloji eğlence amaçlı olarak kullanıldığında öğrenme çıktılarının düştüğüne ve sınıfta dijital dikkat dağıtıcı unsurların önemli bir endişe kaynağı olduğuna işaret etmektedir.

Çeşitli eğitim programları, dijital etkileşimin başarılı yöntemlerini ön plana çıkarmaktadır. Finlandiya'daki girişimler, teknolojiyi derslere bir amaç doğrultusunda entegre etmeye, dikkat dağıtıcı unsurları azaltmaya ve öğrenme çıktılarını iyileştirmeye odaklanmaktadır. Singapurlu eğitimciler, uzun süreli cihaz kullanımının olumsuz etkilerini azaltmanın bir yolu olarak planlı dijital molaları etkili bir şekilde uygulamaya koymuştur. Benzer şekilde Estonya'nın teknoloji kullanımı konusundaki yaklaşımı, eğitimde dijital entegrasyon yaygınlaştıkça dikkat dağıtıcı unsurlarda paralel yönde bir artış görülmeksizin akademik başarıyı artırmıştır.

Bu konuda bir dengenin sağlanması, öğrencilerin dikkatini canlı tutmanın yanı sıra genel olarak akademik başarıyı artırmak ve 21. yüzyıla yönelik daha verimli ve hedefe yönelik bir öğrenme ortamı oluşturmak için dijital teknolojilerin kullanımını en üst düzeye çıkarmak açısından son derece önemlidir.