Son yıllarda çok konuşur olduk; çeşitli platformlar birçok farklı görüşün ve bakış açısının paylaşılmasına olanak sağladı. Aynı şey eğitim için de geçerli. Pandemi sonrasını ve değişen eğitim ortamını gözlemledikten sonra bir şeyleri farklı yapmamız gerektiği net bir şekilde ortaya çıktı. Ancak sonrasında hızlı bir şekilde bildiğimiz uygulamalara geri döndük ve şimdilerde adı çıkmış ChatGPT aracının ortaya çıkmasıyla ezberimiz bir kez daha bozuldu. Bir kez daha her şey değişti.

OECD Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programıyla (PISA) gençlerin matematik, okuma ve fen bilimleri alanlarındaki temel becerileri ölçülmektedir. 2022 yılındaki çalışmaya Lüksemburg hariç tüm AB ülkelerindeki 81 eğitim sistemine kayıtlı 15 yaşındaki 29 milyon öğrenciyi temsil eden 690.000 öğrenci katılmış ve sonuçlar 2023 yılının Aralık ayında yayımlanmıştır.

Öğretmenler toplumlarımızın şekillendirilmesinde hayati bir rol oynamaktadır. Buna rağmen Avrupa Birliği Üye Devletlerinin yarısından fazlasının öğretmen açığı konusundaki endişelerini dile getirmesiyle mesleğin giderek cazibesini yitirdiği görülmektedir.

Genç beyinleri anlamlı yurttaşlık faaliyetlerine katılmaya teşvik etmek, retorikle veya ara sıra asılan 'Oy verin' afişleriyle yeterince ele alınamayacak kadar zor bir meseledir.

Herhangi bir okula girdiğinizde o okulun fiziksel ortamını, yazılı normlarını, ilişki kültürünü, okul atmosferini, değerlerini ve hatta yazılı olmayan kurallarını gözlemleyebilirsiniz. Bu, bir okulu nasıl algıladığımızı ve deneyimlediğimizi belirleyen okul iklimidir.

COVID-19 pandemisi, güvenli internet bağlantısı ve cihazlara erişimin önemi, öğretmenlerin yaşanan kesintiler, artan iş yükü ve duygusal sıkıntı yaşayan veya okulu bırakan öğrencilerle ilgili olarak desteklenmesi ihtiyacı ve öğrencilerin esenliğini destekleme gerekliliği gibi eğitimle ilgili birtakım önemli dersleri ön plana çıkarmıştır. Her ne kadar bu sorunlar eğitim için her yerde geçerli olsa da kırsal ve uzak bölgelerde daha fazla önem arz etmektedir.

Eğitimde eşitlik, öğrencilerin farklı ihtiyaçları ve başlangıç noktaları olduğunu kabul eder. Bu nedenle eğitimde eşitlik, öğrencilerin fırsatlar, erişim, muamele ve sonuçlar bağlamında eğitim ve öğretim hakkından tam olarak ne ölçüde yararlanabildikleri ile ilişkilidir.

Son yıllarda, hatta son aylarda eğitim alanında çok şey gerçekleşti. Son on yılda, ters yüz edilmiş sınıfın gelişimi, göreve dayalı yaklaşımlar ve farklılaştırmaya daha fazla odaklanma dil öğrenme sürecini çoktan dönüştürdü.

Yetenekli, erken gelişmiş, entelektüel potansiyeli yüksek… Tüm bu terimler aynı klinik duruma atıfta bulunmaktadır: standartlaştırılmış ve doğrulanmış bir zeka ölçeğinde zeka katsayısı veya IQ'su 130 veya üzeri olan çocuklar ve yetişkinler. Toplam nüfusun %2,3'ünü oluşturuyorlar, ancak hepsinin daha zeki olduğu gerçekten doğru mu? Gerçek o kadar da basit değil.

Son yıllarda, ekonomistler çocukları okullarla eşleştirme yönünden pratik pazar tasarımında önemli deneyim (ve şöhret) kazanmıştır. Bu başarının büyük kısmı, başlangıçta giriş seviyesi iş piyasaları için kullanılan Gale ve Shapley'in (GS) ufuk açıcı makalelerine dayanmaktadır.